Port Miejski, ulica Wodna przy moście

Port miejski – marina (II). Zrewitalizowana skarpa nadodrzańskiej z częścią spacerową i miejscem do cumowania łodzi.

Dolna część Nowego Miasta narażona była na zalanie przez wezbrany wody Odry. Także podczas „powodzi stulecia” w 1997 r. znalazła się pod wodą. Obecnie Nowe Miasto chroni wał oraz, w najniższym miejscu, mur przeciwpowodziowy.

Na początku XVII w. powstał w Bytomiu pierwszy most, zniszczony już podczas wojny trzydziestoletniej. Drugi zbudowany został w latach 1905-07. Liczył około 900 m długości i był najdłuższym w biegu Odry. W lutym 1945 r. został wysadzony przez wycofujące się oddziały niemieckie (po II wojnie światowej funkcjonował prom). Zachowana jest estakada podjazdu, z elementami stalowymi z podjętej w latach 70. próby odbudowy, oraz budynek, w którym pobierano opłaty za korzystanie z mostu).

Zabudowania na wprost to dawny zakład wyrobów blaszanych, założony w końcu XIX w., podczas II wojny światowej produkujący wyposażenie dla wojska. Od 1957 r. do końca lat 80. znajdowała się tu Spółdzielnia Niewidomych „Nadodrze. W dużym budynku nad brzegiem Odry do 1923 r. mieścił się młyn zbożowy. Przy bramie wjazdowej zachowała się betonowa wartownia przeciwlotnicza z czasu wojny. Po przeciwległej stronie zakładu, obok przystani, uwagę zwracają kamienne pozostałości po schronie bojowym z ok. 1930 roku.