Wzniesiony został z kamienia i cegły przed rokiem 1331. Gruntownej przebudowie i rozbudowie świątynię poddano w 1516 roku za sprawą ówczesnych właścicieli szklarskich dóbr, rodziny von Glaubitz. Z tego też okresu pochodzi wystawiony w części nawowej kościoła, dzwon ufundowany właśnie przez rodzinę von Glaubitz.

We wnętrzach zachował się bogaty i w zdecydowanej większości barokowy wystrój. Jego głównym elementem jest wspaniały drewniany ołtarz z przełomu XVII i XVIII wieku, z piękną dekoracją snycerską. Równie wspaniałe są ołtarze boczne z około 1720 roku oraz renesansowa drewniana ambona z 1596 roku o wyraźnych cechach manierystycznych. Ponadto wymienić należy także dwie wspaniałe chrzcielnice: gotycką z XIV wieku i późnorenesansową z końca XVI wieku oraz późnobarokowy prospekt organowy. Oryginalności wnętrzu nadają licznie zgromadzone w prezbiterium, renesansowe i barokowe całopostaciowe płyty nagrobne.