Gmina Rudna w północnej części województwa dolnośląskiego, to najbardziej wysunięta na wschód gmina powiatu lubińskiego. Sąsiaduje z gminami: Ścinawa, Grębocice, Pęcław, Polkowice i wiejską gminą Lubin. Pod względem geograficznym obejmuje tereny Pradoliny Głogowskiej, Obniżenia Ścinawskiego oraz Wzgórz Dalkowskich. Jest jedną z największych gmin regionu, o powierzchni 216,6 km2, z 7569 mieszkańcami (stan na grudzień 2019r.). Herbem gminy jest wyobrażenie Świętej Katarzyny, będącej symbolem Rudnej co najmniej od okresu średniowiecza.

Historia ziemi rudnowskiej, częstokroć burzliwa i dramatyczna, sięga bardzo odległych czasów. Jej pradzieje datuje się na okres epoki kamiennej. Najstarsze ślady osadnictwa na terenie gminy zlokalizowano w okolicach Orska, gdzie odkryto wyroby z krzemienia pochodzące sprzed 12 tysięcy lat p.n.e. Od połowy VII wieku n.e. teren Śląska znalazł się w zasięgu ekspansji słowiańskiej. Na obszarze gminy znajdują się 4 udokumentowane grodziska Dziadoszan, plemienia słowiańskiego zamieszkującego tereny nadodrzańskie do wczesnego średniowiecza. Późniejsze dzieje mieszkańców obszaru gminy związane są nierozerwalnie ze skomplikowaną historią Śląska. Wiele się tutaj działo pod panowaniem Piastów, Czechów, Austriaków i Niemców, aż do zakończenia II wojny światowej, gdy te ziemie znalazły się w granicach państwa polskiego.

Środowisko naturalne gminy Rudna, szacunek i dbałość o nie, stanowi ważny cel działań władz samorządowych. Obszary o cennych walorach przyrodniczych, położonych głównie w dolinie Odry oraz na Wzgórzach Dalkowskich, są atutem gminy. Ze względu na bogactwo występujących tutaj surowców mineralnych (złoża rud miedzi) w południowo-zachodniej części gminy przy miejscowości Rudna powstał w latach 70-tych zbiornik odpadów poflotacyjnych Żelazny Most, należący do KGHM Polska Miedź.