Grodzisko Przedmoście

Obiekt grodowy plemienia Dziadoszan to ciekawe dwuczłonowe stanowisko osadnicze otoczone wałem i fosą. Usytuowane jest ono w pobliżu rzeki Czarnej, wkomponowane w naturalną kępę okoloną od strony północnej dawnym meandrem nurtu Odry.

Pierwsza wzmianka dotycząca tego obiektu pojawiła się pod koniec XIX wieku i została nazywana przez ówczesnych mieszkańców Wallberg. Z początkiem XX wieku pojawiły się informacje zawarte w opracowaniu Maxa Hellmicha o przypadkowych odkryciach.

W okresie powojennym badaniem tego stanowiska archeologicznego zajął się znany głogowski archeolog Mieczysław Kaczkowski, pod którego nadzorem w 1968 roku wykonano dwa wykopy sondażowe. Na pewnej głębokości natrafiono na materiał ceramiczny, kości zwierzęce oraz zwęglone ziarna pszeniczne, jęczmienne i żytnie.

Ponownie obszar ten zaciekawił kolejnego głogowskiego archeologa Krzysztofa Czaplę, który jesienią 2001 roku rozpoczął inwentaryzację aktualnego stanu zachowania obiektu. Natrafiono wówczas na fragmenty naczyń glinianych, w tym wczesnośredniowiecznych z około 2. połowy IX wieku, oraz elementy przedmiotów żelaznych, kości zwierzęcych, a także wielu zabytków archeologicznych z innych epok.

Dzwonnica z 1698 roku

Okazałym zabytkowym obiektem architektonicznym Przedmościa jest barokowa dzwonnica-kaplica (dawniej pod wezwaniem Chrystusa Króla) wzniesiona w latach 1684-1698.

Na jej wieży zachowała się inskrypcja, która brzmi: „W roku 1698 zbudowano ten obiekt na mój własny koszt za zezwoleniem mojego miłościwego pana, ku chwale Boga i zwierzchnictwa i na wieczną pamiątkę o mnie, Heinrichu Hoffmannie, obecnym sołtysie dziedzicznym i sądowym”.

W 1922 roku obiekt został zmodernizowany i odrestaurowany przez głogowskich budowniczych – braci Paula i Alfreda Michaelów. Jednocześnie nieco ją podniesiono i odnowiono dach. W 2009 roku wieża została odrestaurowana przez Urząd Gminy Głogów.

Młyn

Młyn wodny i parowy w dolnej części wsi Unterdorfie był bez wątpienia szczególnym przedmiotem wielu uwag. Jego historię i znaczenie można prześledzić w początkach etapach zabudowy w dolnej wiosce. Można go zaliczyć z sąsiadującym browarem jako jedne z najstarszych przedsiębiorstw w wiosce.

Badając dzieje Młynarstwa Przedmościańskiego, należy zakładać że pierwotny młyn wodny trafił do rodziny do rodziny Roberta Zimmerlinga tylko za pośrednictwem różnych poprzednich właścicieli (ostatnio rodziny Kintzel). Nie wiadomo, czy Zimmerling wzniósł budynek, który znamy, czy był to właśnie poprzednik. Z pewnością jednak powstał w drugiej połowie XIX wieku, być może nawet w tym samym czasie co zabudowano w nim układ silnika parowego, który można datować na 1909 rok.

Wraz z postępem industrializacji napęd parowy znalazł również zastosowanie w większych zakładach rzemieślniczych. Wielki pożar młyna w 1925 r. spowodował konieczność jego przebudowy. W tym czasie w młynie mieszkali rodziny Zimmerling i Utermöhl. Po przebudowie w 1928 r. Młyn ten stał się własnością Alberta Ekelmanna, który prowadził młyn do 1945 r.

Dawny Browar

Dawna karczma-browar znajdujący się przy ul. Szkolnej pochodzi z XIX wieku. Założycielem (1864 rok) i długoletnim właścicielem browaru był Otto Kirschmarsky.

Krzyże Pokutne

W pobliżu pasa drogi wojewódzkiej nr 292 wprost z ziemi wyrastają dwa krzyże pokutne stanowiące cenne zabytki średniowiecznego prawa. Wolnostojące, kamienne krzyże pochodzą z okresu wojny 30-letniej (1618-1648). Na jednym z nich widnieje ryt narzędzia zbrodni przypominający miecz. Według informacji z ówczesnych kronik „[…] w czasach wojny 30-letniej zginęli tu podczas pojedynku dwaj oficerowie”. Zgodnie z innym lokalnym podaniem w tym miejscu „zmasakrowali się” tu dwaj uczniowie rzemieślnicy.